De standaarddeviatie is een statistische maatstaf die de spreiding rondom een gemiddelde meet. De standaarddeviatie voor een fonds geeft weer hoe rendementen in een bepaalde periode van elkaar varieerden. Beleggers gebruiken de standaarddeviatie over een bepaalde periode als maatstaf voor risico die vervolgens weer gebruikt kan worden om te voorspellen in welke range toekomstige rendementen waarschijnlijk zullen voorkomen. Wanneer een fonds een hoge standaarddeviatie heeft, is de voorspelde range breder, wat een hogere volatiliteit impliceert. De standaarddeviatie kan gebruikt worden om het risico van een bepaald fonds te meten. Voor het meten van het risico van een portefeuille van meerdere fondsen is de standaarddeviatie minder geschikt omdat de standaarddeviatie van een portefeuille niet alleen afhangt van de standaarddeviatie van de onderdelen van de portefeuille, maar ook van de correlatie tussen de fondsrendementen. Als rendementen van een fonds een normale verdeling kennen, dan zal het rendement in ongeveer 68% van de gevallen binnen één standaarddeviatie van het gemiddelde vallen. In 95% van de gevallen valt het rendement binnen de bandbreedte die wordt gevormd door twee standaarddeviaties bij het gemiddelde rendement op te tellen en af te trekken.
